ارائه مدلی برای سنجش میزان موفقیت سیستم های یادگیری الکترونیکی دانشگاهی

افزایش بکارگیری یادگیری الکترونیکی به عنوان ابزاری برای توسعه علم، در صورتی که بدون ارزیابی و سنجش موفقیت طی سال های گذشته باشد، صرفاً جنبه تبلیغاتی خواهد داشت. لذا در این تحقیق، سعی شده است مدلی مناسب برای سنجش موفقیت سیستم های یادگیری الکترونیکی دانشگاهی طراحی و مورد پیمایش قرار گیرد. بدین منظور، ابتدا بر اساس تحقیقات پیشین، مدل مفهومی اولیه، ارائه شد. بر اساس مدل پیشنهادی، به منظور سنجش روایی و مناسب بودن مولفه ها و شاخص های آن ها، پرسشنامه ای طراحی و بین خبرگانی که دانش و تجربه درحوزه یادگیری الکترونیکی دارند، توزیع گردید. پس از دریافت نظر 33 نفر خبره و بررسی پیشنهادات آنها، شاخص های سنجش مولفه ها نهایی شد. بر اساس شاخص های تعیین شده، به منظور بررسی روابط بین مولفه ها و نهایی ساختن مدل پیشنهادی، مطالعه موردی در 5 دانشگاه امیرکبیر، تهران، شهید بهشتی، علم و صنعت ایران و خواجه نصیر طوسی انجام شد. بدین منظور، بر اساس شاخص های نهایی شده مرحله قبل، پرسشنامه ای به صورت الکترونیکی با استفاده از نرم افزار limesurvey طراحی شد و در اختیار دانشجویان، دانش آموختگان و اساتید کاربر سیستم های یادگیری الکترونیکی، قرار گرفت. سپس مدل نهایی(مدلmelss )، با تجزیه و تحلیل 369 داده حاصل از مطالعه موردی، حاصل شد. همچنین به منظور مقایسه نظرات دانشجویان و دانش آموختگان با اساتید، مدل دیگری بدون در نظر گرفتن داده های مربوط به اساتید، ارائه و با مدل melss مقایسه شد. سپس بر اساس مدل melss، میزان موفقیت سیستم های یادگیری الکترونیکی دانشگاه های مذکور، مورد مقایسه قرار گرفت. در پایان، بر اساس مدل melss و نظرات کاربران، پیشنهادات کاربردی ارائه شده است.